The Bible - Bilingual | English - Cebuano | Job 30 - Job 30

Job 30	Job 30
Job 30:1 But now those who are younger than I make sport of me; those whose fathers I would not have put with the dogs of my flocks.	Job 30:1 Apan kadtong mga labing batan-on kay kanako nanagtamay kanako, Kansang mga amahan lud-on ako kong sila ipahaluna uban sa mga iro sa akong kahayupan.
Job 30:2 Of what use is the strength of their hands to me? all force is gone from them.	Job 30:2 Oo, ang kabaskug sa ilang mga kamot, unsay kapuslanan niana kanako? Mga tawo nga kanila natapus ang kalig-on sa ilang panuigon.
Job 30:3 They are wasted for need of food, biting the dry earth; their only hope of life is in the waste land.	Job 30:3 Sila maniwang sa kakulang ug sa kagutom; Sila managkitkit sa yuta nga mala, diha sa kangitngit nga awa-aw ug mamingaw.
Job 30:4 They are pulling off the salt leaves from the brushwood, and making a meal of roots.	Job 30:4 Sila nanag-ibut ug malbas sa kalibonan; Ug mga gamot sa hilbas makaon nila.
Job 30:5 They are sent out from among their townsmen, men are crying after them as thieves	Job 30:5 Sila gipapahawa gikan sa taliwala sa mga tawo; Sila ginasuliyawan nila ingon sa usa ka kawatan;
Job 30:6 They have to get a resting-place in the hollows of the valleys, in holes of the earth and rocks.	Job 30:6 Busa sila nanagpuyo sa mga walog nga makahahadlok, Sa mga langub sa yuta ug mga bato.
Job 30:7 They make noises like asses among the brushwood; they get together under the thorns.	Job 30:7 Sa kalibonan sila nanagbihihi, Sa ilalum sa kasapinitan sila nanagtigum.
Job 30:8 They are sons of shame, and of men without a name, who have been forced out of the land.	Job 30:8 Mga anak sa mga buang sila, oo, mga anak sa mga tawong bastos; Gikan sa yuta sila gipanaglatus.
Job 30:9 And now I have become their song, and I am a word of shame to them.	Job 30:9 Ug ako karon gihimo nilang usa ka alawiton, Oo, ako usa ka pagya alang kanila.
Job 30:10 I am disgusting to them; they keep away from me, and put marks of shame on me.	Job 30:10 Sila gingil-aran kanako, sila nagpahalayo kanako, Ug dili moduhaduha sa pagluwa sa akong nawong.
Job 30:11 For he has made loose the cord of my bow, and put me to shame; he has sent down my flag to the earth before me.	Job 30:11 Kay iyang gibadbad ang iyang pisi, ug gisakit ako; Ug sa akong atubangan ang bokado ilang gikuha.
Job 30:12 The lines of his men of war put themselves in order, and make high their ways of destruction against me:	Job 30:12 Sa akong toong kamot namangon ang mga balasubas; Ilang giduso ang akong mga tiil, Ug ilang gisalibay batok kanako ang ilang mga buhat sa kadautan.
Job 30:13 They have made waste my roads, with a view to my destruction; his bowmen come round about me;	Job 30:13 Ilang giguba ang akong alagianan, Sa atubangan nanagpahimulos sila sa akong kagul-anan, Mga tawo sila nga walay magtatabang.
Job 30:14 As through a wide broken place in the wall they come on, I am overturned by the shock of their attack.	Job 30:14 Ingon sa pagsulod sa usa ka boho nga halapad ming-abut sila: Sa taliwala sa dakung kadautan sila nanaglibut kanako.
Job 30:15 Fears have come on me; my hope is gone like the wind, and my well-being like a cloud.	Job 30:15 Mga kalisang gipahamlag kanako; Ingon sa hangin gigukod nila ang akong kadungganan; Ug ingon sa usa ka panganod, milabay ang akong kaayohan.
Job 30:16 But now my soul is turned to water in me, days of trouble overtake me:	Job 30:16 Ug karon ang kalag ko ginabubo sa sulod nako; Mga adlaw sa kagul-anan mingdakup kanako.
Job 30:17 The flesh is gone from my bones, and they give me no rest; there is no end to my pains.	Job 30:17 Sa magabii ang akong kabukogan gipanlagbasan sa sulod nako, Ug ang mga kasakit nga nagakitkit kanako dili mopahulay.
Job 30:18 With great force he takes a grip of my clothing, pulling me by the neck of my coat.	Job 30:18 Tungod sa dakung gahum sa Dios, ang akong saput nausab; Ingon sa asintos sa akong bisti ang pagbugkos niana kanako.
Job 30:19 Truly God has made me low, even to the earth, and I have become like dust.	Job 30:19 Iya akong gihulog sa lunangan, Ug ako nahimo nga ingon sa abug ug abo.
Job 30:20 You give no answer to my cry, and take no note of my prayer.	Job 30:20 Ako nagatu-aw kanimo, ug ikaw dili motubag kanako: Ako motindog ug ikaw magatutok kanako.
Job 30:21 You have become cruel to me; the strength of your hand is hard on me.	Job 30:21 Ikaw nahimo nga mabangis kanako; Ug sa kagahum sa imong kamot ikaw naglutos kanako.
Job 30:22 Lifting me up, you make me go on the wings of the wind; I am broken up by the storm.	Job 30:22 Imo akong gisakwat ngadto sa hangin, imo akong gipakabayo niana; Ug sa bagyo imo akong gitunaw.
Job 30:23 For I am certain that you will send me back to death, and to the meeting-place ordered for all living.	Job 30:23 Kay ako nasayud nga imo akong dad-on ngadto sa kamatayon, Ug ngadto sa balay nga ginatudlo alang sa tanan nga buhi.
Job 30:24 Has not my hand been stretched out in help to the poor? have I not been a saviour to him in his trouble?	Job 30:24 Bisan pa niana, siya nga nahulog dili ba motuboy sa iyang kamot? Kun sa iyang kagul-anan dili ba mosangpit sa pagpakitabang?
Job 30:25 Have I not been weeping for the crushed? and was not my soul sad for him who was in need?	Job 30:25 Wala ba ako magbakho alang kaniya nga anaa sa kagul-anan? Wala ba ang akong kalag masakit alang sa mga hangul?
Job 30:26 For I was looking for good, and evil came; I was waiting for light, and it became dark.	Job 30:26 Sa diha nga ako nangita sa maayo, unya midangat ang dautan; Sa diha nga ako naghulat sa kahayag, midangat ang kangitngit.
Job 30:27 My feelings are strongly moved, and give me no rest; days of trouble have overtaken me.	Job 30:27 Ang akong kasingkasing nagkaguol, ug dili mapahulay; Mga adlaw sa kasakitan ania mingdangat kanako.
Job 30:28 I go about in dark clothing, uncomforted; I get up in the public place, crying out for help.	Job 30:28 Ako nagalakaw nga nagbangutan sa wala ang adlaw. Ako nagatindog sa taliwala sa katiguman, ug nagatu-aw sa pagpakitabang.
Job 30:29 I have become a brother to the jackals, and go about in the company of ostriches.	Job 30:29 Ako nahimong igsoon sa mga irong ihalas, Ug kauban sa mga avestruz.
Job 30:30 My skin is black and dropping off me; and my bones are burning with the heat of my disease.	Job 30:30 Ang panit ko maitum, ug nagakapaksit gikan kanako, Ug ang akong kabukogan nasunog sa kainit.
Job 30:31 And my music has been turned to sorrow, and the sound of my pipe into the noise of weeping.	Job 30:31 Busa ang akong alpa nahimong tingog sa kasub-anan, Ug ang akong flauta nakigduyog sa tingog niadtong nanagbakho.