Job 3
|
Job 3
|
| Sa tapus niini mibungat si Job sa iyang baba, ug gipanghimaraut ang iyang adlaw. | DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día. |
| Ug si Job mitubag ug miingon: | Y exclamó Job, y dijo: |
| Wagtanga ang adlaw nga akong gikatawohan, Ug ang gabii nga miingon: Adunay usa ka bata nga lalake nga gipanamkon. | Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido. |
| Ngitngita kanang adlawa; Ayaw ipapangita kana sa Dios ka kahitas-an, Ni pagpasidlakon ang kahayag sa ibabaw niana. | Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca. |
| Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon sa pag-angkon niana nga ilang kaugalingon; Ang panganod papuy-a sa ibabaw niana; Kadtong tanan nga nagahimog itum sa adlaw pahadloka niana. | Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día. |
| Mahitungod nianang gabhiona, ipasakup kana sa mabaga nga kangitngit: Ayaw kana pagpalipaya uban sa mga adlaw sa tuig; ayaw kana pag-ilakip pag-isip uban sa mga bulan. | Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses. |
| Ah, himoang awa-aw kanang gabhiona; Ayaw pagpasudla dinha ang tingog nga malipayon. | ¡Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella! |
| Ipatunglo sila nga tigtunglo sa adlaw, Nga andam sa pagpalihok sa leviathan? | Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto. |
| Pangitngita ang mga bitoon sa pagkasalumsom: Papangitaa kana sa kahayag, apan ayaw pagtunghai; Ni pagpatan-awon kana sa banag-banag sa kabuntagon: | Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana: |
| Tungod kay wala man tak-umi niana ang mga ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, Ni pagtagoan ang kasamok gikan sa akong mata. | Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria. |
| Ngano nga ako wala mamatay sa tagoangkan? Ngano nga sa pag-anak kanako sa akong inahan wala mabugto ang akong gininhawa? | ¿Por qué no morí yo desde la matriz, O fuí traspasado en saliendo del vientre? |
| Ngano nga ang mga tuhod mingdawat kanako? Kun sa unsa ang mga dughan nga akong pagasus-an? | ¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase? |
| Kay karon nakahigda na unta ako ug nahilum; Ako nakatulog na unta; nan ako nakapahulay na unta, | Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo, |
| Uban sa mga hari ug mga makinaadmanon sa kalibutan, Nga nanagtukod alang sa ilang kaugalingong mga dapit nga kamingawan; | Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos; |
| Kun uban sa mga principe nga may mga bulawan, Nga gipuno sa salapi ang ilang kabalayan: | O con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata. |
| Kun ngano nga wala ako katagoi ingon sa natawo sa dili panahon, Sama sa mga magagmayng bata nga wala gayud makakitag kahayag. | O ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz? |
| Didto ang dautan dili na makasamok; Ug didto ang mga gikapuyan nagapahulay, | Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas. |
| Didto ang mga binilanggo magapahulay ug tingub; Kanila dili mabati ang tingog sa magsusukot sa buhis. | Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor. |
| Ang mga ubos ug ang mga bantugan atua didto: Ug ang mga binatonan gawas sa iyang agalon. | Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor. |
| Busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, Ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag; | ¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura, |
| Nga nangandoy sa kamatayon, apan kini wala moabut, Ug nagapangita niini labi pa kay sa mga bahanding tinagoan; | Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros; |
| Nga nagakalipay ug daku uyamut, Ug mahimayaon, kong ang lubnganan ilang hikaplagan? | Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro? |
| Ngano nga ang kahayag gihatag sa tawo kinsang dalan tinagoan, Ug nga sa Dios ginakutan? | ¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado? |
| Kay ang akong pagpanghupaw magauna sa akong pagkaon, Ug ang akong pag-agulo ginabubo sama sa tubig. | Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas. |
| Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako, Ug ang akong gikalisangan miabut kanako. | Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía. |
| Wala na kanako ang kalinaw, ni ania kanako ang kahilum, ni ania kanako ang pahulay; Apan ang kasamok moabut man. | No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación. |
